Ούτε τη φυσική τους παρουσία δεν εξασφάλισαν οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού... Οι δύο γραμμές που συγκρούονται στο συνδικαλιστικό κίνημα της χώρας, από τη μια οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού με τον εκφυλισμό που τις χαρακτηρίζει και από την άλλη οι ζωντανές και υγιείς ταξικές δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, που μάχονται για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, αποτυπώθηκαν και στην ίδια την εικόνα που παρουσίασε το 30ό Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Αθήνας (ΕΚΑ) που έγινε την Κυριακή στο ΣΕΦ.
Ο εκφυλισμός του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού αντανακλά τη γραμμή και το ρόλο του
Το συνέδριο πραγματοποιήθηκε ύστερα από την παρέμβαση της αστικής δικαιοσύνης και την καθαίρεση της εκλεγμένης από τους εργαζόμενους διοίκησης του ΕΚΑ, σε μια εξέλιξη που υπηρετεί τους σχεδιασμούς εργοδοσίας και κυβέρνησης.
Και όμως η συνδικαλιστική πλειοψηφία, που αποτελείται από τα ψηφοδέλτια ΕΑΚ (στηρίζεται από ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑΕ και Φωτόπουλο), ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και Νέα Πορεία (διάσπαση της ΔΑΚΕ), η οποία αποδέχτηκε και νομιμοποίησε αυτές τις δικαστικές παρεμβάσεις, ήταν σχεδόν απούσα από τις εργασίες του συνεδρίου. Επιβεβαίωσε και με αυτόν τον τρόπο ότι ήθελε ένα συνέδριο «fast track», το οποίο με τη νομιμοποίηση των νοθειών, θα επιτρέψει στις δυνάμεις του κυβερνητικού (νέου και παλιού) και εργοδοτικού συνδικαλισμού να συνεχίσουν να κρατάνε το μεγαλύτερο Εργατικό Κέντρο της χώρας καθηλωμένο, εμπόδιο στην ταξική πάλη, εργαλείο ταξικής συνεργασίας. Η εικόνα που παρουσίασαν αυτές οι δυνάμεις ήταν η εικόνα απαξίωσης και εκφυλισμού του συνδικαλισμού που εκπροσωπούν και υπηρετούν χρόνια τώρα, όχι μόνο στο ΕΚΑ, αλλά στο σύνολο του συνδικαλιστικού κινήματος.
Η εικόνα αυτή αντανακλά και συμπυκνώνει με τον τρόπο της το ρόλο του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, μαρτυρά την απουσία αυτών των συνδικαλιστικών δυνάμεων από κάθε αγώνα των εργαζομένων της Αθήνας, από κάθε προσπάθεια οργάνωσης της πάλης τους σε ταξική κατεύθυνση. Ο εκφυλισμός στην παρουσία τους, ακόμα και σε συνεδριακές διαδικασίες, είναι εκφυλισμός της γραμμής που εκπροσωπούν, αφού ήθελαν και θέλουν τους εργάτες να υποτάσσονται στα συμφέροντα και τους στόχους της εργοδοσίας. Η απαξίωση να συμμετέχουν στις εργασίες του συνεδρίου είναι στην πραγματικότητα η απαξίωση που έχουν προς κάθε διαφανή και μαζική αντιπαράθεση μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα, αφού το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η λειτουργία των «μηχανισμών» πίσω από τις πλάτες των εργατών.
Συγκροτημένη παρουσία των δυνάμεων που πρωτοστατούν στην οργάνωση της πάλης
Στον αντίποδα αυτής της απεχθούς εικόνας ήταν η παρουσία των αντιπροσώπων της ΔΑΣ (στηρίζεται από το ΠΑΜΕ), οι οποίοι έδωσαν συγκροτημένα το «παρών» στις εργασίες του συνεδρίου, όπως όφειλαν ως αντιπρόσωποι των εργατών που τους εξέλεξαν.
Είναι οι δυνάμεις εκείνες που όλο το προηγούμενο διάστημα πρωτοστάτησαν στην οργάνωση της πάλης, επιβεβαιώνοντας ότι παρά την υποχώρηση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, υπάρχουν υγιείς και συγκροτημένες δυνάμεις που δεν τα διπλώνουν μπροστά σε δυσκολίες.
Ηταν οι αντιπρόσωποι των σωματείων και οι συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ και που μαζί με άλλους πρωτοπόρους αγωνιστές, έδωσαν τη μάχη ενάντια στο νόμο - λαιμητόμο για το Ασφαλιστικό, για την υπεράσπιση των ΣΣΕ, όταν η πλειοψηφία της διορισμένης διοίκησης του ΕΚΑ όχι μόνο γύρισε την πλάτη σε αυτούς τους αγώνες, αλλά έσπευσε να πάρει μέρος στο «διάλογο» με την κυβέρνηση για τα Εργασιακά.
Ηταν οι δυνάμεις εκείνες που βλέπουν την ανάγκη τα συνδικάτα να παλεύουν για τις πραγματικές ανάγκες των εργατών και όχι για τους στόχους των εργοδοτών, υπογραμμίζοντας ότι γι' αυτό απαιτείται ακόμα πιο αποφασιστική πάλη για την αλλαγή των συσχετισμών στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, για την ανασύνταξή του.
Αποκλείστηκε το χρυσαυγίτικο σωματείο
Οι αντιπρόσωποι της ΔΑΣ ήταν εκείνοι που σήκωσαν και το κύριο βάρος για να μην περάσει στο συνέδριο η συμμετοχή αντιπροσώπων από το λεγόμενο «Κλαδικό Σωματείο Υπαλλήλων Ασφαλείας», ενός «σωματείου» που έχει αποδεδειγμένα στενές σχέσεις με τη ναζιστική Χρυσή Αυγή. Ενώ το εν λόγω «σωματείο» είχε ομόφωνα αποκλειστεί από το σώμα του προηγούμενου Συνεδρίου του ΕΚΑ, επιχείρησε να πάρει μέρος στο 30ό Συνέδριο με απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών στο οποίο είχε προσφύγει. Παρά την απόφαση του Πρωτοδικείου, όμως, ύστερα από κοινή πρόταση όλων των παρατάξεων πλην της ΔΑΚΕ, το συνέδριο με μυστική ψηφοφορία και συντριπτική πλειοψηφία απέρριψε την εγγραφή του συγκεκριμένου «σωματείου» στη δύναμη του ΕΚΑ και κατ' επέκταση τη συμμετοχή των αντιπροσώπων στο συνέδριο. Σε 380 ψηφίσαντες αντιπρόσωπους, 373 ψήφισαν υπέρ του αποκλεισμού από το ΕΚΑ, 6 κατά και 1 λευκό.
Και εδώ όμως ορισμένοι δεν απέφυγαν τα ήξεις αφήξεις. Χαρακτηριστικά, ο πρόεδρος του ΕΚΑ (στέλεχος της ΕΑΚ) στην παρέμβασή του για την πρόταση αποκλεισμού τού εν λόγω «σωματείου» δεν είπε λέξη για τη σχέση του με τη Χρυσή Αυγή και επικαλέστηκε μόνο τυπικούς και νομικούς λόγους... Η δε παράταξη της Νέας Πορείας απέφυγε να τοποθετηθεί.
Οι εργασίες του συνεδρίου ολοκληρώθηκαν με την εκλογή εφορευτικής επιτροπής, για τις αρχαιρεσίες που αναμένεται να γίνουν το Σαββατοκύριακο 11 και 12 Φλεβάρη.
Η ανατροπή της άσχημης κατάστασης στο ΕΚΑ θα είναι μεγάλο βήμα συνολικά για το συνδικαλιστικό κίνημα
Αποσπάσματα από την παρέμβαση του Χρήστου Κατσώτη, εκ μέρους της ΔΑΣ
Κάλεσμα της ΔΑΣ προς όλους τους αντιπροσώπους για την ενίσχυσή της, απηύθυνε ο Χρ. Κατσώτης
|
Μιλώντας εκ μέρους της ΔΑΣ στο 30ό Συνέδριο του ΕΚΑ, ο Χρήστος Κατσώτης, κάλεσε όλους τους αντιπροσώπους του συνεδρίου να ενισχύσουν τη ΔΑΣ.
Μεταξύ άλλων, υπογράμμισε:
«Κάθε εκλεγμένος αντιπρόσωπος που θα πάρει μέρος στο 30ό Συνέδριο του ΕΚΑ πρέπει να αναρωτηθεί και να αποφασίσει:
Εάν θα επιτρέψει να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση.
Εάν θα επιτρέψει να έχουν το τιμόνι της διοίκησης του ΕΚΑ τα συνδικαλιστικά στελέχη που υπηρετούν την πολιτική της κυβέρνησης και της εργοδοσίας.
Εάν θέλουν το ΕΚΑ, να παραμείνει στήριγμα της εργοδοσίας στους κλάδους και στους χώρους δουλειάς, να παραμείνει μηχανισμός εξωραϊσμού της αντιλαϊκής πολιτικής.
Σας καλούμε να στηρίξετε την προσπάθεια για την ανατροπή της άσχημης κατάστασης στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας. Θα είναι ένα μεγάλο βήμα στην υπόθεση της αλλαγής της κατάστασης συνολικά στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα».
Οργάνωση της πάλης και ενίσχυση των ταξικών της χαρακτηριστικών
Παράλληλα, ο Χρ. Κατσώτης, αφού ανακοίνωσε τα συλλαλητήρια στις 21 Φλεβάρη, απηύθυνε κάλεσμα για την οργάνωση της εργατικής τάξης, για την ενίσχυση της πάλης της και των ταξικών της χαρακτηριστικών:
«Να δυναμώσει η παρέμβαση σε όλες τις πτυχές για όλα τα μέτωπα πάλης που έχουμε μπροστά μας. Να ενταθεί η πάλη για ένταξη όλο και περισσότερων εργαζομένων στην οργανωμένη συνδικαλιστική δράση, να αποκτούν στέρεους αγωνιστικούς δεσμούς με το Συνδικάτο, τη Λαϊκή Επιτροπή, την Επιτροπή Αγώνα και κάθε άλλη μορφή οργάνωσης.
Να δημιουργηθούν κλαδικά ή επιχειρησιακά σωματεία, ανάλογα τι βοηθάει καλύτερα σε χώρους και κλάδους.
Να βελτιωθεί η λειτουργία των ΔΣ, να καθιερωθεί σε όλα η μαζική γενική συνέλευση, με συνεχή ενημέρωση, με εξεύρεση νέων τρόπων συμμετοχής των μελών του σωματείου.
Να δώσουμε μεγαλύτερο βάρος στην οργάνωση της αλληλεγγύης, της αλληλοβοήθειας, της ταξικής αγωνιστικής στήριξης της κάθε εργατικής οικογένειας, του κάθε εργάτη στη μάχη που δίνει για επιβίωση και στοιχειώδη αξιοπρέπεια.
Θέλουμε να σας καλέσουμε και από αυτό το βήμα να εκφραστεί η αλληλεγγύη στους εργαζόμενους του "Athens Ledra", του "Καρυπίδη", που βρίσκονται σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις για μεγάλο διάστημα...
Ο αγώνας της εργατικής τάξης μπορεί και πρέπει να αποκτήσει πιο ταξικά χαρακτηριστικά. Να συνειδητοποιείται από όλο και πιο πολλούς εργαζόμενους ότι οι κατακτήσεις της εργατικής τάξης, μέσα από τους σκληρούς αγώνες της, θα είναι πάντοτε επισφαλείς και αβέβαιες. Οι οικονομικές διεκδικήσεις της εργατικής τάξης δεν μπορούν να εγγυηθούν την πραγματική καλυτέρευση της θέσης της αν δεν σταματήσει ο φαύλος κύκλος της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.
Για να σταματήσουν τα δεινά για την εργατική τάξη, χρειάζεται η πάλη του εργατικού κινήματος να προσανατολιστεί συνολικά ενάντια στην ίδια την καπιταλιστική εξουσία, την ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα και τους φορείς της. Η ενίσχυση της αντικαπιταλιστικής - αντιμονοπωλιακής συμμαχίας και της πάλης της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας, η αλλαγή του συσχετισμού δύναμης είναι βασική προϋπόθεση για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων. Η λαϊκή ευημερία και προκοπή μπορούν να πραγματοποιηθούν μόνο με την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, για την απελευθέρωσή τους από την καπιταλιστική βαρβαρότητα, ώστε να περάσει η εξουσία και ο πλούτος σ' αυτούς που τον παράγουν.
Διεκδικούμε τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων
«Ο αγώνας μας», πρόσθεσε, «ανεβάζει τον πήχη των απαιτήσεων, βρίσκεται σε αντιπαράθεση με τις μειωμένες απαιτήσεις και προσδοκίες, με τη λογική του "μικρότερου κακού".
Δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για ανάκτηση των απωλειών με επαναφορά των κλαδικών συμβάσεων στα επίπεδα του 2009, όπως προβλέπεται και με την πρόταση νόμου.
Διεκδικούμε τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων και των οικογενειών τους.
Δυναμώνουμε τον αγώνα για την κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων και κάθε μορφής ελαστικής απασχόλησης, για μόνιμη και σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα για όλους, στον αντίποδα της σημερινής "έκρηξης" των ελαστικών μορφών απασχόλησης, που βαθαίνουν την εκμετάλλευση των εργαζομένων και κάνουν σκόνη δικαιώματα και μισθούς.
Αυτή είναι η διαχωριστική γραμμή με τις δυνάμεις της ταξικής συναίνεσης και συνεργασίας, που υιοθετούν το στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης και ταυτίζουν τα συμφέροντα των εργαζομένων με αυτά του κεφαλαίου.
Γι' αυτό θεωρούν "μη ρεαλιστικό" το αίτημα για ανάκτηση των απωλειών από τα χρόνια της κρίσης και διεκδικούν απλά κάποιες μικροπαρεμβάσεις, που θα αποκαθιστούν το ρόλο τους ως "κοινωνικών εταίρων" του κεφαλαίου και της κυβέρνησης στη διαμόρφωση του θεσμικού πλαισίου για τα Εργασιακά και τους μισθούς.
Αυτή είναι και η διαχωριστική γραμμή με δυνάμεις του ρεφορμισμού που σπέρνουν αυταπάτες ότι η ανάκτηση απωλειών μπορεί να επιτευχθεί στο πλαίσιο μιας άλλης διαχείρισης του στόχου της ανάκαμψης της οικονομίας.
Οι αγωνίες και το πραγματικό συμφέρον των εργαζομένων δεν ενδιαφέρουν αυτές τις δυνάμεις, που πρέπει να πάρουν την θέση που τους ταιριάζει.
Να ισχυροποιηθεί ο συνδυασμός της ΔΑΣ, η ισχυροποίηση παραπέρα του ΠΑΜΕ που αποτελεί εγγύηση για τους εργαζόμενους και την προοπτική του αγώνα τους. Αυτό πολεμά η εργοδοσία και όσοι την υπηρετούν.
Οι αντιπρόσωποι στο 30ό Συνέδριο έχουν πια μεγάλη πείρα από τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό και με τις όποιες διαφορές τους έχουν υποχρέωση να διαμορφώσουν προοπτική υπέρ των εργατικών συμφερόντων, ενισχύοντας τον μόνο συνδυασμό που εγγυάται αυτήν τη πορεία, τη ΔΑΣ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου