Δευτέρα 9 Μαρτίου 2015

Η «ελπίδα» και ο φόβος ως εργαλεία χειραγώγησης


Σε όσους δεν πείθονται απ' το αφήγημα του «ελιγμού» που τάχα συνιστά η συμφωνία επέκτασης του μνημονίου, σε όσους δεν πιάνει το εμπόριο ελπίδας ότι τον Ιούνη έρχεται μια καλή για το λαό συμφωνία, η συγκυβέρνηση απευθύνεται με άλλα, δοκιμασμένα στο παρελθόν, αφηγήματα και με εμπόριο φόβου.
Το «παραλάβαμε καμένη γη» και τα «άδεια, αραχνιασμένα, ταμεία» αποτελούν μία πρώτης τάξεως δικαιολογία για την αναίρεση και τις εκπτώσεις που κάνει ακόμα και για τα ψίχουλα που έταζε στην ακραία φτώχεια. Αποτελούν όμως και καλό άλλοθι ενδεχομένως για όσα αντιλαϊκά θα φέρουν οι διαπραγματεύσεις στην ΕΕ, που η συγκυβέρνηση θα αποδεχτεί τάχα εξ ανάγκης και με το μαχαίρι στο λαιμό για να «σωθεί η χώρα» κι όχι επειδή συνιστούν προϋποθέσεις για να πετύχει τον υπ' αριθμόν 1 στόχο της, που είναι η ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου.

Ετσι, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ εναλλάσσει το «εμπόριο ελπίδας» (βλέπε: αυταπάτης) με το εμπόριο φόβου, όπως ακριβώς έκαναν οι προκάτοχοί της στην αστική διαχείριση, που εκτός απ' το να χειραγωγήσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια απ' τη διάψευση προσδοκιών, της χρησιμεύει και για να ρυμουλκήσει το λαό κάτω από τις σημαίες του κεφαλαίου στη διαπραγμάτευση που διεξάγει για τα συμφέροντά του.

Σε αυτό το πλαίσιο, δεν ήταν τυχαίες οι αναφορές του Αλ. Τσίπρα στην πρόσφατη ομιλία του στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ περί παγίδας που στήνεται στην κυβέρνηση και σχεδίου ανατροπής της. «Πήγαμε στη μάχη της Ευρώπης με ναρκοθετημένο κάθε μας βήμα, μας είχαν στήσει παγίδα (...) Σε συνεργασία με την κυβέρνηση Σαμαρά, για να μας ρίξουν στα βράχια (...) με στόχο τη χρηματοπιστωτική ασφυξία και την ανατροπή της κυβέρνησης. Ολα τα είχαν έτοιμα για να μας οδηγήσουν σε ναυάγιο, οδηγώντας σε ναυάγιο τη χώρα (...) Βρεθήκαμε απέναντι και σε έναν άξονα δυνάμεων, με πρωτεργάτες τους Ισπανούς και τους Πορτογάλους», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Τους ισχυρισμούς αυτούς αποτύπωσε και η απόφαση της ΚΕ και αναπαρήγαγαν τις επόμενες μέρες στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ σε δημόσιες παρεμβάσεις τους, με στόχο να ενεργοποιήσουν αντανακλαστικά για τη συμπαράταξη του λαού με τα αντιλαϊκά παζάρια της κυβέρνησης, αλλά και για να προετοιμάσουν το λαό για το περιεχόμενο των συμφωνιών που θα έρθουν.

Ταυτόχρονα με τα παραπάνω άρχισε η διαρροή πληροφοριών περί πρόθεσης της κυβέρνησης να προσφύγει ξανά στην κάλπη ως μέσο αντίδρασης στην «παγίδα» που τάχα της έχουν στήσει. Η σχετική σεναριολογία αναζωπυρώθηκε, όταν στα μέσα της βδομάδας, ο Χρ. Βερναρδάκης, σύμβουλος του πρωθυπουργού, ανάρτησε σε προσωπική του ιστοσελίδα, άρθρο του επικοινωνιολόγου Σπ. Ριζόπουλου, ο οποίος υποστηρίζει ότι μεθοδεύονται από την ΕΕ πιστωτικό γεγονός και πρόκληση κοινωνικής αναταραχής ώστε να ανατραπεί η κυβέρνηση, να αντικατασταθεί από κυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποταμιού με πρωθυπουργό τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, Γ. Στουρνάρα...

Ο Σπ. Ριζόπουλος επικαλείται υψηλόβαθμη κυβερνητική πηγή, που φέρεται να του είπε ότι «ευρωπαϊκές αλλά και εγχώριες δυνάμεις εξακολουθούν να επενδύουν στο σενάριο της "αριστερής παρένθεσης"», ενώ το άρθρο του καταλήγει με τη φράση: «Μένει να δούμε το εάν και πώς ο Τσίπρας θα "κάψει το σενάριο"»...

Αλλά και ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Στ. Κούλογλου αρθρογραφεί περί «σιωπηρού πραξικοπήματος» με στόχο «την ανατροπή της κυβέρνησης που σχηματίστηκε και την αντικατάστασή της από ένα σχήμα που θα εκτελεί πειθήνια τις εντολές του Βερολίνου και της ευρωπαϊκής οικονομικής ολιγαρχίας» και προτρέπει την κυβέρνηση να ενεργοποιήσει το λαό προς υπεράσπισή της... «Πρέπει να ενημερωθεί η ελληνική κοινή γνώμη για το σχέδιο ανατροπής της κυβέρνησης. Και να κινητοποιηθεί για να υπερασπίσει την εθνική κυριαρχία, όχι για να πάρει κανένα ψηφουλάκι ή την ρεβάνς, όπως το θλιβερό ΚΚΕ». Βεβαίως, η αναφορά στο ΚΚΕ δεν είναι τυχαία αφού φαίνεται ότι με τη στάση και τη δράση του, όπως εκφράστηκε με τα συλλαλητήρια που διοργανώνει, χαλάει τη σούπα τόσο του εμπορίου των αυταπατών όσο και του φόβου που στήνει η κυβέρνηση.

Δεν υπάρχουν σχόλια: