Τρίτη 30 Απριλίου 2013

«Αμα είναι εδώ το ΠΑΜΕ δε φοβόμαστε τίποτα»

Με μια «λέξη» να επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά σαν σύνθημα «ΠΑΜΕ - ΠΑΜΕ - ΠΑΜΕ» δεκάδες μετανάστες - εργάτες γης από το Μπαγκλαντές υποδέχτηκαν την Κυριακή το πρωί πολυμελή αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ στα φραουλοχώραφα της Μανωλάδας.
Στην αντιπροσωπεία μετείχαν μέλη της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ καθώς και συνδικάτα και συνδικαλιστές από την Πάτρα, τον Πύργο και την Καλαμάτα. Σκοπός της επίσκεψης να εκφραστεί έμπρακτα όχι μόνο η οργανωτική συμπαράσταση στους εργάτες και εκείνους που δέχτηκαν τους πυροβολισμούς, αλλά και να δοθεί συγκεκριμένη υλική βοήθεια ικανή να τους κρατήσει όρθιους καθώς οι μεγαλοκαπιταλιστές της φράουλας τους έχουν αφήσει να «σαπίσουν» σε μια ρεματιά την οποία ονομάζουν «καταυλισμό εργατών».

Η συνθήκη μέσα στην οποία έγινε η επίσκεψη της αντιπροσωπείας του ΠΑΜΕ: Περίπου 200 εργάτες, ανάμεσά τους 33 με τα σκάγια από τους πυροβολισμούς ακόμα στο κορμί τους, ορισμένοι με τσακισμένα πόδια και χέρια, παραμένουν απλήρωτοι, με το σύνολο των χρωστούμενων να ξεπερνά τις 240.000 ευρώ για δουλειά έξι μηνών, ήλιο με ήλιο, εφτά μέρες τη βδομάδα. Μετά από ένα πρόσκαιρο σταμάτημα της συγκομιδής - όσο να καταλαγιάσει ο θόρυβος - το αφεντικό για να συνεχιστεί η συγκομιδή έφερε μετανάστες από άλλες χώρες οι οποίοι - για πρώτη φορά στα χρονικά της περιοχής - πληρώνονται με τα ίδια εξαθλιωτικά μεροκάματα, αλλά καθημερινά! Ο σκοπός εμφανής...


Μπροστά σ' αυτήν την πραγματικότητα το ΠΑΜΕ, σε συνεννόηση με την Επιτροπή Μπαγκλαντέζων εργατών, συγκέντρωσε 1,5 τόνο τρόφιμα (η Επιτροπή των Μπαγκλαντέζων εργατών συγκέντρωσε επίσης ένα σημαντικό χρηματικό ποσό) τα οποία παραδόθηκαν την Κυριακή το πρωί στον καταυλισμό των εργατών της Μανωλάδας, εκεί ακριβώς που οι μπράβοι του αφεντικού τους είχαν πυροβολήσει. Η συγκίνηση των στιγμών δύσκολα αποτυπώνεται στο χαρτί. Δυο σημαίες στα χέρια των εργατών να δηλώνουν το στίγμα του καταυλισμού αποτυπώνουν ίσως καλύτερα την εικόνα: Η σημαία της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας και η σημαία του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου. Αλλαζαν χέρια, απλώθηκαν πάνω από τα τρόφιμα, στήθηκαν ψηλά, δήλωσαν αυτό που οι καπιταλιστές θέλουν να αποτρέψουν: την ταξική συσπείρωση.

Εκεί, στον τόπο του μακελειού εκ μέρους της Γραμματείας μεταναστών του ΠΑΜΕ η Σούλα Λαμπούδη τόνισε: «Είμαστε μαζί σας και τώρα όπως όλες τις προηγούμενες μέρες, εργαζόμενοι και συνδικάτα από την Αθήνα, την Πάτρα, τον Πύργο, την Καλαμάτα. Παρακολουθούμε τα γεγονότα κι έχουμε αγωνία για το τι γίνεται. Είμαστε κι εμείς εργάτες και παλεύουμε για όλους τους εργάτες σε όλα τα μέρη της Ελλάδας, σε όλα τα μέρη της γης, να έχουνε καλύτερες συνθήκες ζωής, καλύτερες συνθήκες εργασίας. Ο εργάτης όπου κι αν είναι είτε δίπλα, είτε σε άλλη πόλη, είτε σε άλλη χώρα, όποιο χρώμα και αν έχει, είναι πάντα εργάτης και κάποιος τον εκμεταλλεύεται. Αρα ο στόχος μας είναι να είμαστε όλοι μαζί, να έρθουμε σε επικοινωνία και με τους άλλους εργάτες (σ.σ. αναφορά στους εργάτες από άλλες χώρες που έφεραν οι φραουλάδες για να σπάσουν την κινητοποίηση των Μπαγκλαντέζων) να τους μιλήσουμε με καλό τρόπο, να τους εξηγήσουμε τι γίνεται, ποιος εκμεταλλεύεται την κατάσταση, ποιο είναι το μέλλον αν δεν ενωθούμε όλοι μαζί να διεκδικήσουμε τα μεροκάματα, να δουλεύουμε σε καλές συνθήκες δουλειάς.


Ούτε εμείς μόνοι μας, ούτε εσείς μόνοι σας. Ολοι μαζί ενωμένοι, ένας για όλους και όλοι για έναν, αυτό είναι το σύνθημα του ΠΑΜΕ και την Πρωτομαγιά με αυτό το σύνθημα θα πάμε.
Η κατάσταση είναι σκληρή, για σας είναι ακόμα χειρότερα. Ομως δεν θα το βάλουμε κάτω. Οργανωμένοι με τα συνδικάτα μας, τις επιτροπές, με συναδέλφους και συντρόφους από την περιοχή, θαρρετά θα συνεχίσουμε αυτό που ξεκινήσατε. Ξέρουμε την κατάσταση. Εκατοντάδες Ελληνες φεύγανε και πηγαίνανε στην Αμερική, στην Αυστραλία, και ζούσανε σε δύσκολες συνθήκες. Τώρα φεύγουνε και πάλι χιλιάδες για να βρουν αλλού δουλειά. Ο δρόμος του μετανάστη είναι δύσκολος, σκληρός, τον ξέρουμε. Εναν δρόμο έχουμε. Ολοι μαζί ενωμένοι να συνεχίσουμε, είτε είμαστε Ελληνες είτε ξένοι»".
Μια φράση κρατήσαμε από την ανταπόκριση των εργατών: «Αμα είναι εδώ το ΠΑΜΕ δε φοβόμαστε τίποτα»... Και το ΠΑΜΕ είναι εκεί! Οχι σαν κάποιος εξωτερικός παράγοντας, αλλά αυτή καθαυτή η ταξική συσπείρωση των εργατών.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Να σημειώσω και εγώ, ότι οι μετανάστες στην Μανωλάδα, συγκρότησαν σωματείο εργατών γης, με πάνω από 1500 εγγραφές. Το τυπικό- νομικό μέρος της υπόθεσης μένει ώστε να έχουν και επίσημα συνδικαλιστικό όργανο.