Σάββατο 13 Αυγούστου 2011

Fidel

13 Αυγούστου 2011, 85 χρόνια από τη γέννηση του Fidel

Οι εχθροί του λένε ότι ήταν ένας μονάρχης δίχως στέμμα, και πως δεν ξεχώριζε τη συμφωνία από την ομοφωνία. Σε αυτό οι εχθροί του έχουν δίκιο.

Οι εχθροί του λένε ότι, αν ο Ναπολέων διέθετε μια εφημερίδα όπως η Γκράνμα, κανένας Γάλλος δεν θα είχε πληροφορηθεί την πανωλεθρία στο Βατερλό. Σε αυτό οι εχθροί του έχουν δίκιο.

Οι εχθροί του λένε ότι πως άσκησε την εξουσία του μιλώντας πολύ και ακούγοντας λίγο, γιατί είχε συνηθίσει περισσότερο στον ήχο της φωνής του παρά στις άλλες φωνές. Σε αυτό οι εχθροί του έχουν δίκιο.

Όμως οι εχθροί του δεν λένε πως, όταν έγινε η εισβολή στην Κούβα, δεν έβαλε το στήθος του μπροστά απλά και μόνο για να τον απαθανατίσει η ιστορία,

πως αντιμετώπισε όλους τους τυφώνες σαν να ήταν κι ο ίδιος ένας τυφώνας,

πως γλίτωσε από εξακόσιες τριάντα δολοφονικές απόπειρες,

πως με την αποφασιστικότητά του, που ήταν μεταδοτική, κατάφερε να κάνει την αποικία πατρίδα,

και πως δεν ήταν χάρη στα μάγια του Μαντίνγκα ή στο θαύμα του Θεού, που αυτή η νέα πατρίδα κατάφερε να επιβιώσει μετά από δέκα προέδρους των Ηνωμένων Πολιτειών, έτοιμους πάντα να ορμήσουν με μαχαίρι και πιρούνι να τη φάνε.

Οι εχθροί του επίσης δεν λένε ότι η Κούβα είναι μια παράξενη χώρα, γιατί δεν παίρνει μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Υποτέλειας.

Ούτε λένε πως η επανάσταση, τιμωρημένη απ’ όλες τις μεριές, είναι αυτό που κατάφερε να γίνει, όχι εκείνο που ήθελε να γίνει. Δεν λένε πως κατά ένα μεγάλο βαθμό, το τείχος ανάμεσα σ’ εκείνο που ποθούσε και στην πραγματικότητα ψήλωνε εξαιτίας του εμπάργκο που της είχε επιβάλει η αυτοκρατορία,

η οποία δεν άφηνε να αναπτυχθεί μια δημοκρατία κουβανέζικης ιδιαιτερότητας, αλλά υποχρέωσε την κοινωνία να στρατευτεί, δίνοντας στη γραφειοκρατία, που για κάθε λύση έχει και ένα πρόβλημα, το άλλοθι που χρειάζεται για να δικαιολογείται και να διαιωνίζεται.

Ούτε λένε πως παρά τα προβλήματα, παρά τις επιθέσεις από τα έξω και τις αυθαιρεσίες εκ των έσω, αυτό το βασανισμένο νησί που επιμένει να είναι χαρούμενο κατάφερε να είναι η λιγότερη άδικη λατινοαμερικάνικη κοινωνία.

Ούτε λένε οι εχθροί του πως κάτι τέτοιο επιτεύχθηκε χάρη στην αυτοθυσία του λαού της Κούβας, αλλά και στην ισχυρογνωμοσύνη και τα αναχρονιστικά ιδεώδη ενός ιππότη που πολεμούσε πάντα στο πλευρό των αδικημένων, όπως εκείνου του άλλου ιππότη, στα μέρη της Καστίλης.

Εντουάρντο Γκαλέανο, Καθρέφτες

6 σχόλια:

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Eβίβα Φιντέλ! Απέναντι στα αιμοβόρα θηρία στάθηκες παλικάρι και αυτό δεν στο συγχωρεί η προπαγάνδα τους. CUBA VIVE!!!

μαχαιρης είπε...

Να ηθελε κανεις...Με λιγα λογια να περιγραψει τον ανθρωπο...!! Αυτα που γραφεις θα ελεγε...!!
Δεν μαθαμε ομως ΠΟΤΕ να κρινουμε συγκριτικα...
Ουτε μεις εδω στην Ελλαδα...Που εφαγαμε στη μαπα, ολη την προπαγανδα του Γκαιμπελς..!!
Ουτε μεις..Που αυτος ο ιδιος ο Γκαιμπελς..Μας δικασε σε θανατο απο την πεινα...!!
Ενω ταυτοχρονα μας θεωρουσε και πηγη..Της Αριας φυλης...!!;;;!!!
Ετσι...
Θα μας μεινει, στους περισσοτερους..Αγνωστος ο
ΦΙΝΤΕΛ...Και μετα το θανατο του...!!

Unknown είπε...

Εχεις μειλ

Κώστας Παπαδόπουλος είπε...

hasta siempre comandante

Scorpion49 είπε...

Οι εχθροί του τον μίσησαν, μα και τον ζήλεψαν συνάμα για την αντρειοσύνη του και την αποφασιστικότητα του να στείλει στον αγύριστο το Μπατίστα. Υπήρξε παλικάρι, και έτσι θα φύγει όποτε τού είναι γραφτό να ταξιδέψει. Πάλεψε για την ευημερία του λαού του μαζί με άλλους άξιους αγωνιστές, απλούς, ή ξακουστούς όπως ο Τσέ, ενώ άνετα θα μπορούσε να ενδώσει στο σύστημα και να γίνει το αγαπημένο παιδί των αμερικάνων. Ας ψάξει λοιπόν ο καθένας μας να βρει ψεγάδια στον εαυτό του, είμαι βέβαιος ότι κάτι θα βρει, έτσι και οι λαϊκοί αγωνιστές έχουν τα ψεγάδια τους, αρκεί αυτά να μην είναι σε θέση να βλάψουν το στόχο στον οποίο έχουν ταχθεί. Στο Φιντέλ εύχομαι να έχει υγεία, και να τα έχει τετρακόσια!! Ζήτω η ηρωική Κούβα.
Αγαπητέ οικοδόμε, σου εύχομαι καλή Κυριακή!

Οικοδόμος είπε...

Αγαπητέ Scorpion49

Τα έγραψες όλα. Ναι, αυτός είναι ο Φιντέλ.
Βάζω την υπογραφή μου δίπλα στη δική σου!

Καλή δύναμη!